Be urban, live suburban!!
Be urban, live suburban!
We wonen nu 2, 5 maand in de suburbs. Het voelt als een eeuwigheid. “Aaahhh time to move” denk ik dan. Maar nee, na 2,5 maand kun je echt nog niet de handdoek in de ring gooien..
En dus sta ik straks te grienen als een klein kind wanneer Quinn afscheid neemt op haar school in Amsterdam Oud Zuid (Willemsparkschool het was een feestje!! Wie weet tot snel..). Zij niet, zij is apetrots dat ze straks op haar eigen fietsje naar school kan fietsen en dat ze een helikopter als plaatje bij haar naambordje krijgt. Zij ziet al snel de praktische kant van haar overstap naar een school in de suburbs. Ik zou daarvan moeten leren, maar nee, mama zwelgt in haar verdriet en heeft stiekem een aftelkalender gemaakt…nog 3 dagen tot mijn navelstreng met Amsterdam Oud Zuid definitief wordt doorgeknipt.
Een van mijn nieuwe buurvrouwen vroeg of ik kon wennen aan het gevoel dat het hier elke dag zondag is. Dat is het dus, dat spookt gevoel! In Amsterdam waar het nooit meer zondag is, alleen die hele, hele enkele keer dat de winkels grotendeels dicht zijn met kerst en het stiller is op straat. Het gevoel dat er iets niet klopt en je blij bent als het normale leven weer gaat beginnen.
Maar goed, dit is dus nu mijn ‘normale’ leven en ik moet daar nu toch echt een mooie draai aan gaan geven. Want niet iedereen heeft de luxe om zo mooi te wonen onder de rook (en vliegtuigen) van Amsterdam. En laten we wel wezen, eigenlijk voldoe ik al volledig aan de kwalificatie van een “suburb mom”, namelijk:
- mijn fulltime baan is vrijwillige activiteiten voor de school van mijn dochter;
- ik heb mijn eigen blog;
- ik eet het snoep op van mijn kinderen en help ze de volgende dag ernaar te zoeken (eigenlijk doet mijn man dit vaker dan ik);
- ik zet mijn kinderen in de verkeerde Urban Arrow bij school;
- mijn nieuwe hobby is interior design;
- ik draag het liefst sportkleding. Je denkt dan vast omdat ik als suburb mom yoga en pilates volg, maar nee. Ik draag ze gewoon omdat ze lekker strechy zijn hetgeen handig is als je de hele dag achter 2 kids in een boomhut moet klimmen;
- ik drink ineens veel meer koffie, maar dan wel met amandelmelk en samen met mijn zelfgemaakte Acai bowl.
Toch geef ik me nog niet helemaal gewonnen en bewaak mijn stadse roots met mijn leven. Op mijn Urban Arrow (of gewoon met de auto – zolang het maar minimale inspanning betreft) race ik naar de stad voor boodschappen, het Haartheater, koffie drinken, play dates, ijsjes bij de IJsboutique, restaurants en eigenlijk alles. Dan race ik in een scheet weer terug naar “the burbs” op mijn Arrow waar ik mijn kinderen blij van hun nieuw verworven vrijheid zie genieten.
Best of both worlds dus: be urban, live suburban!